,,Nuk
po më del shpirti pa ardhur nga atje djali i Nënës” Kështu sikur po më vie zëri i saj
të cilën e dëgjoj më shumë dhe më pastër, kështu po e kuptoj më mirë se sa e sa
telefonata nga familiarët të cilët më sqarojn për gjendjën e saj të keqsuar dhe
rregullisht më thonë se Nëna po të kërkon, tre muaj nga kur Xuni ishte këtu po
më dukën tri vite po thot Nëna.
Motra jonë e vetme dhe vëllëzrit të gjithë u mblodhën atje, vetëm unë po mungoj, por Nëna ime nuk vdes pa ma bërë hallall dhe pa e puthur atë për së gjalli në dy faqet e saja. Këtë gjë e di dhe jam i sigurt se ajo më pret.
Para jo shumë ditësh komentova një linkun e një mikut tim i cili po përkujtonte prindërit e tij dhe ndër tjera i thëm:
( Kujtoj prindërit se navigacion i rrugës suaj në ketë jetë është kujtimi për prindërit o Tunë. Edhe pak ditë, javë e ndoshta muaj do të jemi të barabart ..)
Ja vetëm një foto nga rrefimet e Nënës time tek e cila po shkoj sot:
Luzern 17.4.2014
Xun Çetta
Foto-2-
Nëna ringjallet kur je afer sajF oto-3-
Motra Fahrije, gjatë pushimit vjetor e mori Nënen një muaj dhe kështu i la feminë pa Gjyshe të cilët detyroheshin te shkojnë në Prishtin ta vizitojnë tek halla.
Foto-4-
Reja e madhe e Nënës Shehrija bashkë më renë e sajë Qendresën përkujdesën për Nënën tonë të madhe e të dashur a ne nga mergimi fotografohemi kur shkojm dhe e gjëjm mirë atë. Humor relaksimi por me realitet aty.
