Sot e dhjet vite më parë kur mora lajmin e hidhur për vdekjën e artistit tonë nacional do thosha unë, pra të artistit tonë të rrallë e më talent, të ndjerit Kadri Roshi, unë nuk mund të mos ndalëm e kujtoj ato ditë dhimbje edhe sot 10 vite më vonë.
Sa dukët ky fillim viti 2017 na i mori edhe shumë emra krijuesish e veprimtar tjerë, pra nuk u ndal vetëm me Janarin e hidhur siq e kemi kuptuar e pranuar disi, vdekja e emrave të mëdhenjë krijuesish e veprimtarësh sa dukët nuk po dinë të ndalur.
Vdekja e Profesor Ramiz Kelmendit të cilin nuk pata kohë ta komentoj, vdekja e të madhit Ditëro Agollit, e veprimtarëve Abdullah Çallaku, Xhevat Zymberaj e shumë tjerëve të cilët nuk po i rënditi më ëmër, nuk kam si të mos e pranoj faktin se më kanë ligështuar shumë e besa edhe ma kanë futur frikën se po shkojn njerëzit më të mirë, më të ndershmit, krijues e veprimtar.
I ligështuar paksa në këto ditë dhimbje, e perkujtoj dhjetë vjetorin e dhimbëshëm të vdekjës së artistit tonë të madh Kadri Roshi.
U preht në paqe tutje trupi i shpirtit artistik Kadri Roshi, ngushëllime familjës, miqëve e dashamirëve dhe gjithë art dashësve Shqiptar të cilët i kaluan dhjetë vjet pa artistin tonë Roshi. LAVDI
Luzern 06.02.2017
Xun Çetta
