Vendi i huaj kudo në botë,në perendim a lindje nuk mund të jetë më i mirë se vendi ynë. Njerëzit që udhëheqin vendet e tyre mund të jenë më të mirë dhe më njerëzor për vendin e tyre por jo se obligohën të bëjn për vendin tonë.
Të imponojm që edhe ne të kemi udhëheqes më të mirë dhe më njerëzor të cilët parase për vete, ata bëjn për vendin dhe njerëzit e saj më besnik.Nuk mund të kuptohet ndjenja e adhurimit dhe dashurisë për vendin tjetër parasë për vendin tonë pa dallim gjitha të mirave që kemi nga vendi i botës ku jetojm...
Të bëjm që fëmia ynë ta ndien ndjenjën e vendit ku ka lindur pa dallim në cilin shtet,të bën besnikërisht për vendëlindjën e tij por të mos harroj edhe vendlindjën e prindërve të tyre. Ne vet duhet të dallojm nga fëmia që na lindin anë e kënd botës së mergimtarit si dhe ti kuptojm fëmijt për vendlindjët e tyre...Tragjedi në dukjo kjo por jo,kjo është jeta e njerëzimit të shekullit global.
Vendi ynë duhet investuar më shumë në mërgatën e vendit tonë e jo vetëm të pres tutje nga ajo.Dhimbjët e mergimtarit do të jenë të mëdha por ja sa ishin në shekujt e kaluar,thëm jo ngase digjitalizimi i jetës bënë që të jemi në kontakt,fluturimet jan ndryshe tani nga ishin dikur e shumë cka tjetër bënë që jeta të jetë më pa dhimbje nëse shpirtërat nuk prishen nëri për tjetrin. Aktualisht thyerje shpirtërash,madje edhe thyerje morale si popull kemi përjetuar por shërimet e pas luftës vien gradualisht.
Vendi na pret, qoftë edhe në moshë të thyerë.
Prishtinë 2.12.2013
Xun Cetta
