Bora kaq e mirë që
ra, akoma pa freskuar mushkëritë tona po shkrihet ajo
Sot 10.12.2012 sapo
dola nga mali i zhveshur nga gjethet, u godita nga rrezet e diellit të cilat nuk
më lëshojnë pa bërë këtë foto dhe ta qaj hallin se dielli i mirë por borën po ma
merr. Jeta është kjo!, nuk shkojnë të gjitha bashkë si garniturë e jetës së lumtur,
jeta ka të mirat e të këqijat, borën, shiun dhe diellin.
E dua natyrën, e dua
borën e dimrit që ra po si lulet e pranverës edhe pse tani nuk ka, por kurrë nuk
po më mjafton stina, nata as dita për ti shijuar ato.
Ato natyrshëm vinë e
shkojnë më kohën që kanë, por unë po mungoj për ta marr pjesën e kënaqësisë që
më takon.
Po si natyrës dhe
stinëve të sajë që ndërrojnë, edhe familjes time po i mungoj, t'paktën jo rrallë më
keqardhje këtë ma kanë thënë.
E keqja e madhe është
pse aty ku nuk mungoj, gjithë jetën, kohën ja kushtoj por edhe aty kurrë nuk
shijoj ngase tjerët hisen time keq po e kafshojnë.
Luzern 10.12.2012
Xun Çetta
Luzern 10.12.2012
Publikuar nga Xun Çetta